Czynniki ryzyka:
- zaawansowany wiek matki;
- pierwsza ciąża;
- krótki i długi odstęp między ciążami;
- ciąża po in vitro;
- historia rodzinna PE;
- otyłość;
- rasa afro-karaibska i południowoazjatycka;
- współistniejące stany chorobowe:
- hiperglikemia w czasie ciąży;
- przewlekłe nadciśnienie;
- choroba nerek;
- choroby autoimmunologiczne (toczeń rumieniowaty układowy i zespół antyfosfolipidowy)
Najlepszy test w kierunku PE wykonywany jest między 11 a 14 tyg.c. i obejmuje:
- matczyne czynniki ryzyka,
- pomiary średniego ciśnienia tętniczego pacjentki
- łożyskowy czynnik wzrostu (PLGF)- badanie z krwi obwodowej
- Ocena przepływu w tętnicach macicznych – USG
Test spełnia standardy i zalecenia Fundacji Medycyny Płodowej (FMF = ang. Fetal Medicine Foundation).
Pacjentkom z grupy ryzyka możemy zaproponować profilaktykę niskimi dawkami Aspiryny.
Preeklampsja (PE) – stan przedrzucawkowy (kiedyś zatrucie ciążowe, gestoza) jest ciężkim powikłaniem ciąży. Z powodu nieprawidłowej implantacji łożyska, dochodzi do rozwoju nadciśnienia u ciężarnej (≥140 i/lub ≥90) i występowania co najmniej jednego z wielu objawów dodatkowych: proteinuria >0,3g/dobę, dysfunkcja wątroby, nerek, powikłania hematologiczne, neurologiczne, zaburzeń wzrastania i niedotlenienia płodu.
Preeklampsja rozwija się najczęściej po 20 tygodniu ciąży. Występuje u 2–5% ciężarnych kobiet i jest jedną z głównych przyczyn zachorowalności i śmiertelności matek oraz okołoporodowych zgonów płodu zwłaszcza gdy choroba ma wczesny początek.
Podsumowanie
Preeklampsja to poważne powikłanie ciąży, które może mieć groźne konsekwencje dla mamy i dziecka. Dzięki odpowiednim badaniom wykonywanym między 11. a 14. tygodniem ciąży możliwe jest wczesne wykrycie ryzyka i wdrożenie skutecznej profilaktyki, np. aspiryną w małej dawce. Świadomość czynników ryzyka – takich jak pierwsza ciąża, choroby przewlekłe czy historia rodzinna – pozwala na czujną i świadomą opiekę nad ciążą od jej najwcześniejszych etapów.
